ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

Ανακαλύφθηκε ένας από τους μεγαλύτερους μυκηναϊκούς τάφους


Πρόκειται για τον ένατο σε μέγεθος θαλαμοειδή τάφο από τους περίπου 4.000 που έχουν ανασκαφεί τα τελευταία 150 χρόνια.
Μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη κοντά στον Ορχομενό Βοιωτίας ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού:
«Ένας από τους μεγαλύτερους μυκηναϊκούς λαξευτούς τάφους που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα ήρθε στο φως στο Προσήλιο του Δήμου Λεβαδέων, κοντά στον Ορχομενό, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του πενταετούς προγράμματος συνεργασίας ανάμεσα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού/Εφορεία Αρχαιοτήτων Βοιωτίας και της Βρετανικής Σχολής Αθηνών/Πανεπιστήμιο του Cambridge. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τον ένατο σε μέγεθος θαλαμοειδή τάφο, από τους περίπου 4.000 που έχουν ανασκαφεί τα τελευταία 150 χρόνια».

Η κατασκευή, που είναι μνημειώδης και μαρτυρά την ιδιαίτερη φροντίδα που καταβλήθηκε για τη δημιουργία της, αποτελείται από έναν νεκρικό θάλαμο, στον οποίο οδηγεί λαξευτός δρόμος, μήκους 20 μ., ο οποίος απολήγει σε εντυπωσιακή αίθουσα επιφάνειας 42 τμ. «Τις τέσσερις πλευρές της αίθουσας περιτρέχει λαξευτό θρανίο (πεζούλι) καλυμμένο με πηλοκονίαμα.
Το αρχικό ύψος της οροφής, η οποία είχε σχήμα δίρριχτης στέγης, υπολογίζεται στα 3.5 μ.
Ωστόσο, η αρχική στέγη άρχισε να καταρρέει ήδη από την αρχαιότητα, ίσως μάλιστα ακόμη και στη μυκηναϊκή εποχή, δίνοντας στο εσωτερικό του θαλάμου σπηλαιώδη όψη, συνολικού ύψους 6.5 μ.», σημειώνει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, που συμπληρώνει ότι «η κατάρρευση της οροφής διατάραξε σε κάποιο βαθμό τη θέση του νεκρού και των αντικειμένων του, παράλληλα όμως κάλυψε και προστάτεψε το ταφικό στρώμα από μεταγενέστερες επεμβάσεις.
Στο δάπεδο του θαλάμου βρέθηκε ένας άνδρας, 40-50 χρονών, τον οποίο συνόδευαν προσεκτικά επιλεγμένα αντικείμενα.
Εντοπίστηκαν πάνω από δέκα επικασσιτερωμένα αγγεία, ζεύγος στομίδων (τμήματα από χαλινάρια αλόγων), εξαρτήματα τόξου, βέλη, περόνες, κοσμήματα από διάφορα υλικά, κτένια, ένας σφραγιδόλιθος και ένα σφραγιστικό δαχτυλίδι».
Σύμφωνα με το υπουργείο, «η κατασκευή του τάφου χρονολογείται περίπου στα μέσα του 14ου αι. π.Χ. και η αξία του έγκειται στο ότι απέδωσε ένα από τα καλύτερα μέχρι σήμερα τεκμηριωμένα ταφικά σύνολα της ανακτορικής περιόδου στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μεμονωμένες ταφές με σημαντικά ευρήματα σώζονται εξαιρετικά σπάνια σε μνημειακούς μυκηναϊκούς θαλαμωτούς τάφους, καθώς αυτοί χρησιμοποιούνται συνήθως για πολλαπλές ταφές και για πολλές γενιές, με αποτέλεσμα να διαταράσσονται ή να υφαρπάζονται τα κτερίσματά τους.
Συνεπώς, το σημαντικό στην περίπτωση του τάφου του Προσηλίου είναι ότι όλα τα αντικείμενα που βρέθηκαν συσχετίζονται με τον μοναδικό νεκρό που ενταφιάστηκε εκεί».
Το ΥΠΠΟΑ συνεχίζει ότι «η ανεύρεση της συγκεκριμένης ταφής και των κτερισμάτων της θα δώσει την ευκαιρία στους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τις ταφικές πρακτικές της περιοχής κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους.
Για παράδειγμα, η εναπόθεση πολλών κοσμημάτων σε ανδρική ταφή αμφισβητεί, όπως και στην περίπτωση του κατά έναν αιώνα παλαιότερου πολεμιστή από την Πύλο που βρέθηκε το 2015, τη μέχρι τώρα ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι τα κοσμήματα συνόδευαν κυρίως γυναίκες στην τελευταία τους κατοικία.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός πως με εξαίρεση δύο μικρούς ψευδόστομους αμφορείς δεν βρέθηκε γραπτή μυκηναϊκή κεραμική στον τάφο, η οποία, κατά τα άλλα, είναι εξαιρετικά δημοφιλής τη συγκεκριμένη περίοδο».
Σύμφωνα με το ΥΠΠΟΑ, «η ανασκαφική ομάδα εικάζει πως ο τάφος σχετίζεται με το ανακτορικό κέντρο του μυκηναϊκού Ορχομενού, ο οποίος απέχει περίπου 3,5 χλμ. και ήταν το σημαντικότερο κέντρο της βόρειας Βοιωτίας τον 14ο – 13ο αι. π.Χ.
Ορατά τεκμήρια της δύναμης του Ορχομενού αποτελούν ακόμη και σήμερα ο θολωτός τάφος «του Μινύου», ο οποίος είναι συγκρίσιμος σε μέγεθος με τον τάφο «του Ατρέως» στις Μυκήνες, αλλά και τα μνημειώδη αποστραγγιστικά έργα της Κωπαϊδας που κατασκευάστηκαν και λειτουργούσαν υπό την επίβλεψή του την εποχή της ακμής του.
Συνεπώς, ο νεκρός του Προσηλίου φαίνεται ότι ανήκε στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα της τοπικής μυκηναϊκής εξουσίας.
Η σημαντική κοινωνική του θέση του εξασφάλισε μετά θάνατον μία εντυπωσιακή αιώνια κατοικία, την οποία όμως θαύμασαν μόνο κατά τη μεγαλόπρεπη ταφή του, πριν καλυφθεί για πάντα με χώμα, μαζί με τα τεκμήρια της εξουσίας του».
Το ανασκαφικό πρόγραμμα του Προσηλίου διεξήχθη κατόπιν άδειας του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Τη διεύθυνση της ανασκαφής και του διεπιστημονικού πενταετούς προγράμματος στο Προσήλιο ασκούν η δρ. Αλεξάνδρα Χαραμή, Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Βοιωτίας και ο δρ. Γιάννης Γαλανάκης, Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Cambridge.
Από την πλευρά της Εφορείας Αρχαιοτήτων Βοιωτίας, τους υπεύθυνους πλαισιώνουν η αρχαιολόγος Κ. Καλλιγά, ενώ η ομάδα της Βρετανικής Σχολής συμπληρώνεται από τον γεωαρχαιολόγο Π. Καρκάνα, διευθυντή του εργαστηρίου Wiener της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών και την Ιω. Μουτάφη, υπεύθυνη της οστεοαρχαιολογικής μελέτης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Σπήλαια Διρού στη Μάνη.

ΟΙ ΣΤΑΥΛΟΙ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ. ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ;
ΤΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ; ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΤΣΕΠΩΝΟΥΝ;
"Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή σε γνωρίζω από την όψη που με βια μετράει τη γη."
Σε έχουν κουρελιασμένη χωρίς ίχνος ντροπής να σε βλέπουνε οι επισκέπτες.
Μάλλον απαξιωνούν αυτό που συμβολίζεις.
Η διοίκηση του σπηλαίου Διρού στο μεγαλείο της



Η καθαριότητα στον χώρο των αποδυτηρίων φανταστική στην κυριολεξία.
Το μεγάλο τασάκι σε λειτουργία.
Ο καθαριστής/καθαρίστρια άφαντος, ίσως και ανύπαρκτος.



Εικόνες που υποδεχόνται τους επισκέπτες στα μαγευτικά αποδυτήρια του σπηλαίου



Η καθαριότητα και η ευταξία των χώρων είναι εμφανής.




Η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά και η απαξίωση στον πελάτη, που πληρώνει αδρά.
Οι επισκέπτες περιμένουν μέχρι τις 9.30 που θα ανοίξουν τα εκδοτήρια για να προμηθευτούν εισιτήρια, και να δουν ένα φυσικό αριστούργημα παγκοσμίου εμβέλειας.
Ιδιαίτερα την τουριστική σαιζόν, αν όχι μόνιμα, η λειτουργία των εκδοτηρίων επιβάλλεται από τις 7:00 πμ


Ημιτελής χρωματισμός στο αναψυκτήριο, δεν έφτασαν τα χρήματα για τα χρώματα;



Τα χρήματα του ελληνικού λαού στη φύλαξη του σπηλαίου Διρού.
Σωσίβια και ξαπλώστρες διπλά σε σκουπίδια, στο έλεος του καλοκαιρινού ήλιου.
Ελλάς το μεγαλείο σου



Και ταλαιπωρίας συνέχεια για τούς επισκέπτες-πελάτες.
Στην ουρά δίχως να μπορούν να προμηθευτούν ένα μπουκάλι νερό από το αναψυκτήριο του σπηλαίου. Κάτι σαν το ΙΚΑ.
Είμαστε για πολλά ζήτω. η μάλλον για πολλές κλωτσιές θα έλεγε καποιος οξύθυμος.



Ουρά στο αναψυκτήριο με ένα μόνο άτομο να εξυπηρετεί, δεν επαρκεί.
Τελικά "λεφτά υπάρχουν" ή δεν υπάρχουν, για δεύτερο; και οι εισπράξεις πού πάνε;

A ρε στάβλοι του Aυγεία Ηρακλή που θέλετε!


Με κάθε επιφύλαξη, από αναγνώστη που μας έστειλε τα στοιχεία στο mail, και μας υποσχέθηκε και συνέχεια...

Οι ενδείξεις ότι Κρητομυκηναίοι ταξίδευαν Αμερική και Ευρώπη - Κρητικό DNA στους Ινδιάνους.


Οι Μινωίτες ήταν δεινοί θαλασσοπόροι που πέρασαν τον Ατλαντικό, δημιούργησαν αποικίες ως και στον Καναδά και εκμεταλλεύτηκαν τα τοπικά ορυχεία χαλκού.
Πρωτότυπος τίτλος στον Αρχαιογνώμονα 1/2/2012 ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ;
Ενώ το παρόν αυτού του τόπου μαστίζει η απογοήτευση, το παρελθόν του δεν παύει να μας εκπλήσσει γοητευτικά. Και είναι τόσο πολλές οι εκπλήξεις ώστε να δυσπιστεί κανείς για οτιδήποτε, ακόμη κι αν είναι σκαλισμένο σε γρανίτη.
Κάτι τέτοιο, το ασύλληπτο, διηγούνται τα βράχια της Σκανδιναβίας και της Αμερικής: ότι οι πρόγονοι των Κρητών «έκοβαν βόλτες» στην Βαλτική και τον Ατλαντικό, 40 ολόκληρους αιώνες προτού ο Κολόμβος φιλήσει το χώμα των «Δυτικών Ινδιών»!
Το πώς και υπό ποιους όρους θα μπορούσε να συμβεί αυτό είναι κάτι που η κοινή λογική εύκολα θα κατέτασσε στην παραεπιστημονική φιλολογία και στην εθνικιστική μυθοπλασία.
Ομως, προτού υποκύψετε στο εύκολο της απόρριψης, ρίξτε μια ματιά στα συσσωρευόμενα αποδεικτικά στοιχεία.
Ας ξεκινήσουμε από το βιβλίο του Gavin Menzies με τίτλο The Lost Empireof Atlantis.
Στο βιβλίο του ο Menzies ακολουθεί αρχικά τα ίχνη των Μινωιτών στη Μικρά Ασία, την Αίγυπτο, την Υεμένη, την Ινδία και την Κεϊλάνη – όπου τα έπη Sangam των Tamil μιλούν ακόμα για «τα υπέροχα πλοία των Ελλήνων που φέρνουν χρυσό και φεύγουν φορτωμένα πιπέρι…».
Έκπληκτος από τα μουσειακά ευρήματα που δικαίωναν τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο, ο συγγραφέας αναλογίστηκε όχι μόνον τα μυστικά ναυσιπλοΐας που πρέπει να κατείχαν οι Μινωίτες, αλλά και το πού έβρισκαν όλες εκείνες τις ποσότητες μετάλλων που εμπορεύονταν.
Η Κύπρος με τα μεταλλεία χαλκού γνωρίζουμε ιστορικά ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει καν στις απαιτήσεις των Φαραώ.
Κι όμως, οι Μινωίτες τους έδωσαν χάλκινα πριόνια ενισχυμένα με κασσίτερο για να κόψουν τους ογκόλιθους των πυραμίδων τους… Καταπώς βρέθηκε γραμμένο στα αρχεία του βασιλιά Σάργκον των Ακκαδίων, τα μινωικά πλοία έφερναν ήδη από το 2350 π.Χ. κασσίτερο, από την Ισπανία και τη Βρετανία.
Κι έπειτα, εκείνο το απίθανο εύρημα του 1450 π.Χ. στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης από πού ήρθε;
Lasioderma serricorne, δηλαδή κάμπια των φύλλων καπνού!
Ναι, του καπνού που όλοι γνωρίζαμε ότι πρωτόφτασε στην Ευρώπη τον 16ο αι. μ.Χ. από την αμερικανική ήπειρο. Οπότε, ο Menzies στράφηκε τώρα δυτικά, ψάχνοντας να βρει κατά πόσο – και πώς – εκείνοι οι ατρόμητοι ναυτικοί είχαν όχι μόνον διαβεί τις Ηράκλειες Πύλες, αλλά και είχαν φθάσει στον Νέο Κόσμο.

Μινωίτες και Μυκηναίοι στις ακτές του Ατλαντικού
Το αρχαιότερο πλοίο των ακτών των Βίκινγκς, το Hjortspring, έχει τη μορφή των πετρόγλυφων μινωικών καραβιών
Ο μίτος που ξετύλιξε στο υπόλοιπο του βιβλίου του αυτός ο 72χρονος πρώην αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας δεν ήταν πρωτόγνωρος:
Πριν από δύο χρόνια, τόσο στο κανάλι της ΝΕΤ όσο και στα «Νέα» (βλ.www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4557236), ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ηλίας Μαριολάκος είχε υποστηρίξει την ιδέα ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν εξερευνήσει τις παράκτιες περιοχές της Ισπανίας, Γαλλίας, Βρετανίας και Ιρλανδίας ψάχνοντας για μέταλλα και ίσως είχαν φθάσει στην Ισλανδία, τη Γροιλανδία και την Αμερική.
Αναλυτικά, το σκεπτικό του ο κ. Μαριολάκος το παρέθεσε σε μία εργασία που θα βρείτε δημοσιευμένη στο Διαδίκτυο (www.ekke.gr/estia/Cooper/Mariolakos/New_Mariolakos_greek.pdf). Εκεί, ενημερώνει αρχικά για το πώς και ασχολείται με τέτοιο θέμα ένας γεωλόγος:
«Η γεωμυθολογία είναι ένας κλάδος των γεωεπιστημών που ασχολείται με τις φυσικογεωλογικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της μυθολογικής εποχής και, μέσω αυτής της ανάλυσης, βρίσκει την αμοιβαία σχέση μεταξύ γεωλογίας και μυθολογίας.
Η δική μου εμπειρία, ως γεωλόγου ο οποίος έχει περάσει τη ζωή του μελετώντας τη γεωλογία της Ελλάδας, έδειξε ότι (…) στην ελληνική μυθολογία περιλαμβάνονται και φυσικογεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται σε πολύ μακρινές περιοχές, όπως στην περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού και αλλού»
.
Και αναλύει έπειτα διεξοδικά τις αρχαίες πηγές που εξέτασε, όπως το έργο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης».

Τα «ύποπτα» ορυχεία
Πια ήταν τα στοιχεία που έδειχναν την παρουσία Μινωιτών στην Αμερική;
Το ένα ήταν ένα μεταλλουργικό ανεξήγητο: οι αρχαιολόγοι των ΗΠΑ έχουν βρει 5.000 ανοιχτά ορυχεία χαλκού (σχεδόν απόλυτα καθαρού) στις ακτές της λίμνης Superior, μεταξύ Μίσιγκαν των ΗΠΑ και Καναδά, απ’ όπου έχουν εξαχθεί κάπου 500.000 τόνοι μεταξύ 2470 – 1050 π.Χ., που… κανένας δεν γνωρίζει πού πήγαν! Συγκεκριμένα, οι τότε Ινδιάνοι των περιοχών αυτών ζούσαν στη Λίθινη Εποχή και μόνο μετά το 1500 π.Χ. αρχίζουν να χρησιμοποιούν περιορισμένες ποσότητες χαλκού – κι αυτές μόνο για κοσμήματα. Ποιος λοιπόν ήταν ο «κλέφτης» κι από πού και πώς ήρθε;
Δεδομένου ότι η Μεσόγειος και η Μεσοποταμία ήταν εκείνες που τότε διέρχονταν την Εποχή του Χαλκού (και ο χαλκός ήταν τότε ακριβότερος κι από το χρυσάφι), οι υποψίες στρέφονται προς τα εκεί.
Κατά εντυπωσιακή μάλιστα συγκυρία, οι μυστηριώδεις μαζικές εξορύξεις χαλκού τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ισπανία και τη Βρετανία σταμάτησαν γύρω στο 1350 π.Χ. – την εποχή που το ηφαίστειο της Θήρας καθόρισε τη μοίρα των Μινωιτών.
Και οι Ελληνες που παρέλαβαν τη σκυτάλη (Αχαιοί Μυκηναίοι αρχικά, Δωριείς και Ιωνες στη συνέχεια) είναι οι μόνοι που διηγούνται ταξίδια από παλιά στην Ωγυγία (Ισλανδία), το Κρόνιο Πέλαγος και τις δυτικότερες ακτές.
Για το πώς πήγαν, η απάντηση θα μπορούσε να δοθεί μόνο με το κλειδί που λέγεται γνώση των ωκεάνιων ρευμάτων – των ρευμάτων του ωκεανού που ο Ομηρος περιέγραφε ως βαθύρροο και βαθυδίνη.
Το ρεύμα του Κόλπου του Mεξικού, το περίφημο Gulf Stream, στριφογυρνά στον Ατλαντικό και διακλαδίζεται σε βρόγχους που εισχωρούν στη Μεσόγειο και στη Βαλτική.
Οποιος γνωρίζει αυτές τις υδροτσουλήθρες και τοποθετεί κατάλληλα το σκαρί του επάνω τους «πετάει».
Για παράδειγμα – λέει ο κ. Μαριολάκος – ο Πλούταρχος αποφαίνεται πως ένα σκαρί σαν την «Αργώ» μπορούσε να διανύσει τα 900 χλμ. απόστασης Βρετανίας -Ισλανδίας σε 5 ημέρες (4-5 μίλια/ ώρα).

Μινωικές κρουαζιέρες στο Κρόνιο Πέλαγος
Μινωικές λέξεις και σκίτσα πλοίων περιμένουν την εξήγησή τους στα βράχια των ακτών της Βαλτικής
Τα επιχειρήματα του καθηγητή Μαριολάκου ήταν εντυπωσιακά.
Το δυσθεώρητο όμως του επιτεύγματος δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί παρά μόνο με αποδείξεις για το ότι αρχαϊκά πλοία σαν την «Αργώ» μπορούσαν να πάνε τόσο μακριά – πόσω μάλλον τα ακόμα αρχαιότερα μινωικά. Θυμήθηκα ένα δημοσίευμα του 2010, από νορβηγική εφημερίδα, σύμφωνα με το οποίο είχαν βρεθεί μυστηριώδη γράμματα της περιόδου 1800 – 1000 π.Χ. σκαλισμένα σε γρανίτη.
Τα γράμματα αυτά αποκρυπτογράφησε ως μινωικά ο νορβηγός γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός Kjell Aartun και τιμήθηκε γι’ αυτό με το χρυσό μετάλλιο του βασιλιά.
Κατά τον Aartun, οι μινωικές λέξεις μεταφράζονταν«Μαλακός και καθαρός», αναφερόμενες στο μεγαλύτερο κοίτασμα αργύρου όλης της Ευρώπης που είχαν εντοπίσει στο Kongsberg του Οσλο αυτοί οι απίστευτοι κυνηγοί θησαυρών.
Αλλά μήπως είχαν αφήσει και άλλα ίχνη πίσω τους;
Σύμφωνα με τον δρα Μηνά Τσικριτσή, που πρότινος είχε εντοπίσει τον «πήλινο υπολογιστή ναυσιπλοΐας» των Μινωιτών (βλ. www.tovima.gr/science/research/article/?aid=391944), αμφισβήτησε την ερμηνεία του Aartun, αλλά ήταν βέβαιος για το ότι επρόκειτο για Μινωίτες, καθώς μια πρόσφατη μελέτη του προσέθεσε υποστηρικτικά στοιχεία στη θεωρία του καθηγητή Μαριολάκου για πέρασμα στην αντίπερα όχθη του ωκεανού.

Ο Πλούταρχος περί… Καναδά
Μία από τις παράλιες φλέβες χαλκού στη λίμνη Superior των ΗΠΑ, με τα πανάρχαια ίχνη εξόρυξης
Διαβάστε την συνέντευξη του δρα Μηνά Τσικριτσή στον Τάσο Καφαντάρη για «Το Βήμα»
– «Ο Πλούταρχος γράφει:
“Οσο για τη μεγάλη ήπειρο, από την οποία η μεγάλη θάλασσα περιέχεται σε κύκλο, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο, από την Ωγυγία όμως γύρω στα πέντε χιλιάδες στάδια ταξιδεύοντας με πλοία με κουπιά. (…) Από την ηπειρωτική γη τα κοντινά μέρη κατοικούν Ελληνες, γύρω από κόλπο όχι μικρότερο από την Μαιώτιδα (λίμνη), του οποίου το στόμα βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμα της Κασπίας θάλασσας”.
Οι αποστάσεις μεταξύ Γροιλανδίας, Νέας Γης και νησιού Baffin του Καναδά είναι περίπου 1.140 χλμ., ενώ μεταξύ Νέας Γης και νησιού Baffin είναι περίπου 1.300 χλμ.
Η αναφορά ότι γύρω από τον κόλπο κατοικούν Ελληνες μας φανερώνει μια αποικία στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου.
Το σημαντικό όμως στην περιγραφή αυτή είναι ότι μας παρέχει γεωγραφικές πληροφορίες οι οποίες είναι σωστές. Πράγματι, ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου μοιάζει με τη Μαιώτιδα λίμνη (Αζοφική Θάλασσα, στον Εύξεινο Πόντο) και είναι λίγο μεγαλύτερος.
Οσο για την πληροφορία ότι το στόμιο του κόλπου είναι στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας, κοιτώντας στο Google Earth εύκολα διακρίνουμε ότι τα δύο στόμια βρίσκονται σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος 47ο, άρα στην ίδια ευθεία.
Αυτή η πληροφορία είναι και η μοναδική αναφορά στην αρχαία γραμματεία που μας δείχνει ότι μπορούσαν εκείνη την εποχή να προσδιορίζουν το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου.
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη στον Πλούταρχο που θεωρώ απόδειξη αληθείας για τα ταξίδια στην Αμερική».
– Δηλαδή… τι;
– «Μας λέει: “Οταν λοιπόν ο αστέρας του Κρόνου, τον οποίο εμείς αποκαλούμε Φαίνοντα ενώ εκείνοι Νυκτούρο, φτάσει στον Ταύρο μετά από περίοδο τριάντα ετών, αφού προετοιμάσουν επί χρόνο πολύ τη θυσία… (ξεκινούν το ταξίδι της επιστροφής)”.
Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξουμε αστρονομικά την περίοδο που πιθανόν έγινε το συγκεκριμένο ταξίδι που εξιστορεί.
Ο Πλάτωνας είχε κατατάξει τους πλανήτες στο ηλιακό σύστημα, σε σειρά από έξω προς τα μέσα ως προς τη Γη, με τα εξής ονόματα: Φαίνοντας (ο Κρόνος), Φαέθοντας (ο Δίας), Πυρόεντας (ο Αρης), Εωσφόρος (η Αφροδίτη), Στίλβοντας (ο Ερμής), Ηλιος και Σελήνη.
Το όνομα Φαίνοντας ετυμολογικά σημαίνει αυτόν που γίνεται ορατός, ενώ η λέξη Νυκτούρος σημαίνει αυτόν που είναι τελευταίος στη νύκτα.
Με χρήση ειδικού προγράμματος αστρονομίας έλεγξα στις γεωγραφικές συντεταγμένες του Καναδά για την εποχή του Πλουτάρχου (1ου αι. μ.Χ.) σε ποια χρονολογία και σε ποιον μήνα ο πλανήτης Κρόνος βρίσκεται στον αστερισμό του Ταύρου πριν ανατείλει ο Ηλιος.
Επιβεβαίωσα ότι κάθε 30 σεληνιακά χρόνια εμφανίζεται όντως το φαινόμενο να ανατέλλει ο Κρόνος στον Ταύρο.
Επειτα, πάλι, ο Πλούταρχος λέει: “Τα νησιά που βρίσκονται πέρα κατοικούνται από Ελληνες και βλέπουν τον Ηλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί τριάντα μέρες. Και η νύχτα εκεί έχει ελαφρύ σκοτάδι και λυκαυγές που φέγγει από τη δύση”.
Εφόσον το ταξίδι επιστροφής ξεκινούσε αρχές Ιουνίου, τότε πρέπει να ελέγξουμε πού έβλεπαν τον Ηλιο να κρύβεται λιγότερο από μία ώρα για 30 ημέρες.
Με κατάλληλο πρόγραμμα βρήκα ότι την εποχή του 1ου αι. π.Χ. στη Γροιλανδία (60ο βόρεια) ο Ηλιος έδυε μία ώρα μεταξύ 4-5 π.μ. και αυτό συνέβαινε για χρονικό διάστημα ενός μήνα, από 9/6 ως και 9/7.
Η ταύτιση αυτή δηλώνει ότι αρχικά ταξίδευαν βόρεια, φθάνοντας κοντά στον Αρκτικό Κύκλο, όπου τη θάλασσα ονόμαζαν Κρόνιο Πέλαγος.
Στην περιοχή αυτή η νύχτα έχει όντως λυκαυγές και ελαφρύ σκοτάδι.
Η αστρονομική σύνδεση, σε συνδυασμό με τις γεωγραφικές γνώσεις των δύο τόπων που έχουν ίδιο γεωγραφικό πλάτος, καταδεικνύει ότι το ταξίδι που περιγράφει ο Πλούταρχος – από την Αμερική στην Καρχηδόνα, το 86 μ.Χ. – όντως συνέβη.

Ίχνη και ίντριγκες στον Νέο Κόσμο
Απίστευτη συλλογή στρατιωτών και αρμάτων στο Ιλινόι, αλλά είναι αληθινή;
Πoια είναι τα αποδεικτικά στοιχεία στις ακτές του Αγίου Λαυρεντίου ή της λίμνης Superior για να δεχτεί ως πιθανό το απίθανο των Μινωιτών στην Αμερική.
Ο Menzies ανέφερε ως τέτοια «1.200 περίπου μινωικά ευρήματα γύρω από τη λίμνη Superior».
Τα πρώτα στοιχεία μη ινδιάνικης εξόρυξης βρέθηκαν σε φλέβες χαλκού, στη χερσόνησο Keweenaw της λίμνης Superior – κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται… Λαύριο (Laurium).
Εκεί βρέθηκε και το πετρόγλυφο ενός άκρως συμβολικού μινωικού πλοίου (βλ.http://megalithicresearch.blogspot.com/2009/12/petroglyph-of-sailing-boa...).
Επίσης, στο Newberry του Μίσιγκαν, είχαν ήδη από το 1896 βρεθεί τρία αγαλματίδια και μία πινακίδα με«περίεργη γραφή».
Κανένας δεν μπορούσε να την ερμηνεύσει τότε, αλλά όταν ο Εβανς προχώρησε στις ανασκαφές της Κνωσού – το 1900 – έγινε προφανές ότι η γραφή συγγένευε με τη Γραμμική Α.
Η πληθώρα όμως των «απεικονιστικών στοιχείων» που παραπέμπουν στη Μεσόγειο βρέθηκε στη συνέχεια σε χέρια ιδιωτών, με τα περισσότερα να καταλήγουν σε άγνωστους συλλέκτες και πολλά – χρυσά και ασημένια – να φημολογείται ότι έχουν λιωθεί από τους άπληστους θηρευτές τους.
Τα περισσότερα είχαν βρεθεί το 1925, από έναν αγρότη του Ιλινόις, τον Orville Lowery, και το 1982 από έναν τυχοδιώκτη, ονόματι Russ Burrows, που ισχυρίστηκε ότι βρήκε ένα ιερό και 13 ασύλητους τάφους σε ένα σύμπλεγμα σπηλαίων, επίσης στο Ιλινόις.
Εν κατακλείδι και συνοπτικά, τα παρατιθέμενα στο Διαδίκτυο ευρήματα επί αμερικανικού εδάφους περιλαμβάνουν πάμπολλες πέτρες με χαραγμένες επάνω τους μορφές στρατιωτών με στολές που θυμίζουν Μινωίτες, Φιλισταίους, Μυκηναίους,
Φοίνικες και Αιγυπτίους, αρκετά πετρόγλυφα με μινωικού και αιγυπτιακού τύπου πλοία, και επιγραφές που άλλες θεωρούνται κυπρομινωικής γραφής και άλλες σύμμεικτες με ετρουσκικές, λατινικές και ελληνικές λέξεις.
Το πιο εύγλωττο όμως οπτικά στοιχείο (εφόσον αποδειχθεί και αυθεντικό) είναι ένα μετάλλιο που βρέθηκε στο Cleveland του Οχάιο το 2006, με τον μινωικό πέλεκυ στη μία πλευρά και στην άλλη τον Πρίγκιπα των Κρίνων, που γνωρίζουμε από την τοιχογραφία στο ανάκτορο της Κνωσού (1690 π.Χ.)!

Αυτόκλητοι αρχαιολόγοι – μεσσίες
Σιωπηλοί μάρτυρες αυτές οι πέτρες του Μίσιγκαν, με μινωικά και μυκηναϊκά πλοία χαραγμένα πάνω τους
To θέμα περιπλέχθηκε περισσότερο όταν τους «Ιντιάνα Τζόουνς του Χαλκού» προσέγγισαν«στρατευμένοι αρχαιολόγοι», εκ μέρους της Εκκλησίας των Μορμόνων, οι οποίοι πάσχιζαν να δικαιώσουν τα ρηθέντα υπό του προφήτη τους ότι την Αμερική είχαν εποικίσει… Ιουδαίοι, γύρω στο 2000 π.Χ.
Εκτοτε έχει στηθεί ένα απίστευτο γαϊτανάκι, με κάθε είδους ερμηνείες των ευρημάτων να ξεφυτρώνουν στο παραεπιστημονικό περιοδικό Ancient American (www.ancientamerican.com/), ενώ η επίσημη αρχαιολογία απέχει.
Αυτή η παράδοξη κατάσταση έχει οδηγήσει σε αδυναμία διασταύρωσης της αλήθειας των ισχυρισμών και στην έκφραση ακραιφνών θεωριών.
Για παράδειγμα, ένας επιγραφολόγος ονόματι Paul Schaffranke ισχυρίστηκε σε διάλεξη του 1995 (βλ. www.youtube.com/watch?v=ZO9OstWDAac) ότι αποκρυπτογράφησε τη σύμμεικτη γραφή των αρχαίων πινακίδων και ότι αυτή διηγείται ένα απίστευτο ρέκβιεμ των πρώτων εκείνων αποίκων της Αμερικής: ότι Ελληνες της Αλεξάνδρειας – φυγάδες της χριστιανοκρατούμενης πλέον Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας – κατέφυγαν στο τελευταίο προπύργιο των Φοινίκων, στη Μαυριτανία, κι από εκεί έφθασαν όλοι μαζί στις Μεγάλες Λίμνες, για να χτίσουν το μεικτό και τελευταίο τους βασίλειο!

Κρητικό DNA στους Ινδιάνους!
Το μόνο επιστημονικό που έχουμε προς υποστήριξη όλων των σεναρίων αποίκισης από τη Μεσόγειο είναι η γενετική μελέτη «Origin and Diffusion of mtDNA Haplogroup X», του 2003 (βλwww.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1180497/).
Σε αυτήν εντοπίστηκε ότι το μιτοχoνδριακό DNA haplogroup X2 που απαντάται στους Κρήτες σε υψηλό ποσοστό (7,2%) απαντάται σε παρόμοια υψηλό ποσοστό (ως 5%) και σε 20.000 μέλη ινδιάνικων φυλών της ΒΑ Αμερικής!
Σε παρόμοιο «ευρασιατικό συμπέρασμα» είχε καταλήξει και η κρανιακή συγκριτική μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν «Old World sources of the first New World human inhabitants: a comparative craniofacial view», του 2001 (βλ.www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11481450).
Επειτα, το 2008, η εργασία μιας ομάδας ερευνητών από πανεπιστήμια της Ελλάδας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπό τον καθηγητή του Αριστοτελείου Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη, έστρεψε τον προβολέα της γενετικής ιχνηλάτησης ακόμα πιο πίσω: αποφάνθηκε βάσει DNA ότι οι Μινωίτες είχαν εγκατασταθεί στην Κρήτη προερχόμενοι από την Ανατολία – τα μέρη που τη 2η χιλιετία π.Χ. κατέλαβαν οι Χετταίοι.
Ας θυμηθούμε εδώ ότι ο Μίνωας είχε παντρευτεί τη μάγισσα πριγκίπισσα των Κόλχων, Πασιφάη.
Να ήταν η Κολχίδα το αδελφό βασίλειο των εκπατρισμένων Μινωιτών;
Το σενάριο ταιριάζει πολύ με το ότι Γεωργιανοί επιγραφολόγοι επιμένουν πως η γλώσσα του Δίσκου της Φαιστού είναι στην ιερατική γραφή της αρχαίας Κολχίδας (βλ.www.tovima.gr/science/article/?aid=251116). Και παίρνουν νέο νόημα για την έκταση της μινωικής θαλασσοκρατίας τα όσα είχε πει στα «Αργοναυτικά» ο Ορφέας, για διαφυγή των Αργοναυτών στη Βαλτική μέσω του Βορυσθένη (Δνείπερου) και κατέβασμα ως το νησί της αδελφής της Μήδειας, Κίρκης, στα ανοιχτά της Μαυριτανίας…
Θα ξαναγράψουμε τα βιβλία;
Είναι όμως αυτά αρκετά για να γράψουμε ξανά τα βιβλία της Ιστορίας, να ξεχάσουμε το «ο Κολόμβος ήταν Χιώτης» και να αποδυθούμε στο «ο Τελευταίος των Μοϊκανών ήταν πατριωτάτσι»; Οχι ακόμα.Κάποιες μούμιες που βρέθηκαν τόσο στην περιοχή «αποίκησης» της Αμερικής όσο και στη γειτονιά του Stonehenge στην Αγγλία ίσως φωτίσουν καλύτερα την υπόθεση.
Αλλά σιγουριά θα έχουμε μόνον αν αποφανθούν επίσημα οι αρχαιολόγοι.
Έτσι ρωτήθηκε ο καθηγητής Ηλίας Μαριολάκος, «εφόσον είστε και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), δεν στέλνετε μια αρχαιολογική αποστολή στη λίμνη Superior;». «Θα έπρεπε, καθόσον τώρα έχουν εντοπιστεί και βυθισμένα λιμενικά έργα στην περιοχή» και απάντησε. «Από επιστημονική άποψη, οι έλληνες επιστήμονες μπορούν να φέρουν σε πέρας το ερευνητικό έργο – και μέσα σε ένα με δύο χρόνια θα είχαμε τις απαντήσεις.
Ομως, το ΚΑΣ είναι ένα γνωμοδοτικό Συμβούλιο, που δεν διαμορφώνει την ερευνητική πολιτική του υπουργείου και, συνεπώς, δεν μπορεί να πάρει αυτό την απόφαση.
Πέραν του υπουργείου, βέβαια, υπάρχουν και τα αρχαιολογικά τμήματα του Πανεπιστημίου.
Αλλά, για να γίνουν αυτά, πρέπει αφενός να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι και αφετέρου να το θέλουν και να το ζητήσουν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι μας»
συμπλήρωσε με νόημα.
Μινωικά πλοία …; στη Νορβηγία
Οι ατράνταχτες αποδείξεις
Τα νότια παράλια της Νορβηγίας (Oestfold) και της Σουηδίας (Bohuslan), αλλά και ένα νησί της Δανίας καταμεσής της Βαλτικής (Bornholm), είναι διάσπαρτα με πετρόγλυφα μινωικών πλοίων της Εποχής του Χαλκού!
Μάλιστα, το 2005, δύο σουηδοί καθηγητές Αρχαιολογίας (ο Kristian Kristiansen του Πανεπιστημίου του Gothenburg και ο Thomas B. Larsson του Πανεπιστημίου Umea) εξέδωσαν στο Cambridge University Press βιβλίο με τίτλο «Η αυγή της κοινωνίας της Εποχής του Χαλκού»(The Rise of Bronze Age Society), στο οποίο εξηγούν ότι η πληθώρα αυτών των ευρημάτων – αλλά και επιγραφών τόσο σε Γραμμική Α όσο και σε Γραμμική Β – δεν μπορεί να εξηγηθεί παρά με πολιτισμική επαφή των Μινωιτών και Μυκηναίων με τη Σκανδιναβία.
Σημειώνουν δε ότι πρώτα έφθασαν στη σημερινή Νότια Γερμανία και τη Δανία, όπου έχουν βρεθεί σπαθιά και διαδήματα.
Ένα άλλο πιο χειροπιαστό στοιχείο: το αρχαιότερο σκάφος της Βόρειας Ευρώπης είναι το «Hjortspring» του 350 π.Χ., που τώρα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας. Ήταν μήκους 21 μέτρων και μετέφερε ως 23 οπλισμένους άνδρες.
Κατασκευαστικά είναι ο πρόγονος των Drakkar των Βίκινγκς, αλλά «παραμένει ανεξήγητη η ιδιορρυθμία πλώρης και πρύμνης».
Μία ιδιορρυθμία εμφανώς υπαρκτή και σε πολλά από τα χαραγμένα σε γρανίτη «σκίτσα» πλοίων της Εποχής του Χαλκού!
Δηλαδή, έχουμε το ενδεχόμενο όχι μόνον να έφθασαν ως εκεί τα πλοία του Μίνωα, αλλά και να μεταλαμπάδευσαν την τεχνογνωσία που έφερε τους Βίκινγκς στη Γροιλανδία και τη Νέα Γη 35 αιώνες αργότερα…
Για όσους εκ των αρχαιολόγων μας επιθυμούν να ψάξουν το θέμα, υπάρχει το σχετικό βιβλίο «A Pre-Roman Iron-Age Warship in Context», που εξέδωσαν το Viking Ship Museum και το Εθνικό Μουσείο της Δανίας, με την επιμέλεια των Ole Crumlin-Pedersen και Athena Trakadas (!)
Για εμάς τους υπόλοιπους, ίσως αρκεί το ότι ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης επανέλαβε αργότερα αυτό το ταξίδι, τον 4ο αι. π.Χ. και περιέγραψε πρώτος και με ακρίβεια το εμπόριο κασσίτερου στην Κορνουάλη, τις παλίρροιες που συναντούσε περιπλέοντας τη Βρετανία, τις διαστάσεις των βρετανικών νησιών, το φιόρδ της Χριστιανίας στη Νορβηγία, τους Γότθους στο νησί Bornholm της Δανίας, τα νησιά Faroe (μεταξύ Σκωτίας και Ισλανδίας, όπου και σήμερα ένα νησάκι ονομάζεται… Mykines) και, τέλος, την Ισλανδία, που τότε πια ονομαζόταν Εσχατη Θούλη.

ellinondiktyo.blogspot.gr

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

Τα μυστικά μιας ανασκαφής | 360 VR Video |


Το βίντεο αυτό σας μεταφέρει με μορφή 360 μοιρών στην αρχαιολογική ανασκαφή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών στη θέση Πλάσι του Μαραθώνα.


ellinondiktyo.blogspot.gr

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Η απίστευτη ζωή των τζιτζικιών....

...είναι πιο συγκινητική απ’ όσο φανταζόμαστε

Σ' αυτό το πανέμορφο και πολύ συγκινητικό βίντεο, μαθαίνουμε τον κύκλο ζωής του ταπεινού και γνώριμου τζιτζικιού, που έχει αρχίσει να τραγουδάει έξω απ' τα παράθυρά μας.
Πιθανότατα δεν γνωρίζατε ότι το τζιτζίκι, με μια πρώιμη μορφή, ζει σαν ταπεινό σκουλήκι κάτω από το έδαφος για δεκαεπτά χρόνια.
Ή πως, από τη στιγμή που βγαίνει στην επιφάνεια, σκαρφαλώνει στα δέντρα, βγάζει φτερά κι αρχίζει να τραγουδά, έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, πεθαίνει.
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν τουλάχιστον 2.500 είδη τζιτζικιών, τα οποία μπορούν να χωριστούν χονδρικά σε τρεις κατηγορίες.
Κάποια ζουν 17 χρόνια κάτω από τη γη, άλλα 13 και κάποια άλλα 4.
Τα έξι είδη τζιτζικιών που συναντάμε στην Ελλάδα, είναι από αυτά που ζουν 4.

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί.

thepressroom.gr

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Αν ερωτευτείτε μια παλιά ψυχή, τότε πρέπει να ξέρετε αυτά τα πέντε πράγματα...!!!


Το να είναι κάποιος παλιά ψυχή σχετίζεται με το πώς βλέπει και προσεγγίζει τη ζωή.
Οι απόψεις μιας παλιάς ψυχής είναι σαν αυτές κάποιου πολύ μεγαλύτερου.
Κάποιου που έχει ζήσει μια μακρά και αποτελεσματική ζωή.
Οι παλιές ψυχές προσεγγίζουν την ζωή με μια μεγαλύτερη αίσθηση γνώσης και σοφίας.
Οι παλιές ψυχές είναι συχνά μπερδεμένες και ανίκανες να καταλάβουν πράγματα που άνθρωποι της ηλικίας τους θεωρούν διασκεδαστικά ή σημαντικά.
Και μερικές φορές απλά νιώθουν εκτός τόπου.
Οι παλιές ψυχές έχουν έμφυτα μια σύνδεση με το σύμπαν και την φύση και μπορούν να προσεγγίσουν εσωτερικά βάθη που οι άλλοι δεν μπορούν να φανταστούν.
Χρειάζεται ένα πολύ ιδιαίτερο είδος ανθρώπου για να αγαπήσει μια παλιά ψυχή.
Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά αξίζει.

Ακολουθούν 5 πράγματα που πρέπει να ξέρετε πριν ερωτευτείτε μια παλιά ψυχή:

Ξοδεύουν πολύ χρόνο μέσα στο κεφάλι τους

Εννοώ.. ΠΟΛΥ χρόνο. Οι παλιές ψυχές δημιουργούν πλούσιες εσωτερικές ζωές και συχνά κάνουν πολλές σκέψεις και αναζήτηση στην ψυχή τους.
Όταν τους συναντάτε να είναι χαμένοι στις σκέψεις ή να ονειροπολούν για μεγάλες περιόδους, μην φοβηθείτε να τους τραβήξετε απαλά πίσω στην πραγματικότητα. Η λέξη κλειδί είναι «απαλά».

Δεν τους νοιάζουν τα υλικά αποκτήματα ή η απόκτηση πλούτου και κύρους
Για τις παλιές ψυχές, κανένα από αυτά τα πράγματα δεν μετράνε πραγματικά.
Δεν νοιάζονται για το πόσα χρήματα έχει κάποιος ή τι αμάξι οδηγεί.
Οι παλιές ψυχές προτιμούν να μη ζουν τον τυπικό σύγχρονο τρόπο ζωής με έμφαση στα υλικά αγαθά. Αντιθέτως, συγκεντρώνονται στα σημαντικά πράγματα στη ζωή που τα λεφτά δεν μπορούν να αγοράσουν.

Κάποιες φορές θα θελήσουν να μείνουν μόνοι
Οι παλιές ψυχές χρειάζονται πολύ χρόνο μοναξιάς για να σκεφτούν και να αποφορτιστούν από οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή τους.
Για αυτό, χρειάζονται αυτόν τον ιδιαίτερο άνθρωπο στη ζωή τους για να το καταλάβει αυτό, παρά να νιώθουν ότι τους έχουν απορρίψει ή να νιώθουν αναστάτωση όταν θέλουν να μείνουν μόνοι.

Έχουν αντισυμβατικές ιδέες για τη ζωή
Οι παλιές ψυχές βλέπουν τον κόσμο και τη ζωή σε μια πολύ πιο ευρεία κλίμακα.
Εξαιτίας αυτού, οι φιλοσοφικές τους απόψεις μπορούν να επηρεάσουν τις σχέσεις τους και τον τρόπο που εκλαμβάνουν τα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή τους.
Προετοιμαστείτε να εκπλαγείτε από τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα.

Έχουν μια χαλαρή, ανέμελη φύση
Στην πραγματικότητα, είναι τόσο χαλαρή που μερικές φορές μπορεί να φαίνεται σαν να μην νοιάζονται ή σαν οι σημαντικά δύσκολες στιγμές να μη μοιάζουν τόσο σκληρές για αυτούς.
Δεν είναι ότι δεν νοιάζονται ή ότι δε νιώθουν θλίψη ή στενοχώρια.
Απλά δεν επηρεάζονται το ίδιο με τους περισσότερους ανθρώπους.
Βλέπουν την κάθε μάχη στη ζωή σαν ευκαιρία να μάθουν και να γίνουν πιο δυνατοί.

Μετάφραση: awakengr.com via dailyvibes.org
http://www.awakengr.com

Σάββατο 8 Ιουλίου 2017

Εγώ πάντως βαρέθηκα

Απλά λιτά και απέριττα βαρέθηκα τα λούσα σας.
Βαρέθηκα την καλή ζωή σας.
Βαρέθηκα να ακούω και να βλέπω το πόσο ωραία περνάτε, το πόσο ενδιαφέροντα άτομα είστε, πόσες γκόμενες της σειράς πήρατε ή με πόσο φανταστικούς γκόμενους πήγατε (οι άντρες ανταγωνίζονται την ποσότητα και οι γυναίκες την «ποιότητα»).
Βαρέθηκα τα ψέματα σας.
Γεμίσαμε ειδικούς, εμπειρογνώμονες.
Βαρέθηκα τις γνώμες σας και τα παχιά λόγια σας. Όσο πιο πολλά λέτε τόσο με κουράζετε.
Γελάω με τα σέξι σας ρούχα που τα δείχνουν όλα και κρύβουν τα βαρετά σημεία, βαρέθηκα και την κυρίλα σας και το ακριβό σας άδειο πορτοφόλι, το θορυβώδες αμάξι και το άδειο σας μυαλό.
Τα άδεια βαρέλια κάνουν μεγαλύτερο θόρυβο!
Βαρέθηκα να ακούω ανθρώπους χωρίς στόχους και χωρίς γνώμη. Ότι ακούτε λέτε.
Βαρέθηκα να βλέπω πυροτεχνήματα, βαρέθηκα να προσπαθείτε πάντα κάτι να αποδείξετε, βαρέθηκα τις εξυπνάδες σας.
Βαρέθηκα τα κουτοπόνηρα λόγια σας που αντικαθιστούν τις αντρίκειες κουβέντες, τα βρώμικα μυστικά σας και τις κοινότυπες δικαιολογίες σας βαρέθηκα τα «ρίχνω άδεια για να πιάσω γεμάτα» αστεία σας. Δεν είναι χιούμορ αυτό μιζέρια είναι.
Βαρέθηκα να σας βλέπω να μην υπολογίζετε την αλήθεια, βαρέθηκα να σας βλέπω να αγνοείται τα βασικά προβλήματα. Βαρέθηκα να σας βλέπω να αποφεύγετε και να γυρνάτε το κεφάλι στην κοινωνική παρακμή.
Βαρέθηκα την αγένεια σας, το αντριλίκι σας και τον καθωσπρεπισμό σας άξεστοι.
Βαρέθηκα να σας βλέπω να μοιράζετε αδικία!
Βαρέθηκα την δηθενιά σας, την ματαιοδοξία σας και την δυσωδία σας!
Βαρέθηκα αυτή την αγοραπωλησία συναισθημάτων και οργασμών. Αυτά μοιάζουν με οικονομικής φύσης συμφωνίες και συμβιβασμούς, όχι με έρωτες.
Βαρέθηκα να σας βλέπω να εκθέτετε και να συμπεριφέρεστε στον εαυτό σας σα να είναι προϊόν προς κατανάλωση.
Βαρέθηκα το να μην συγκινούμαι!
Επίσης βαρέθηκα και μένα που σας βλέπω και δεν σας βάζω στη θέση σας, βαρέθηκα τον εαυτό μου να σας παίρνει στα σοβαρά, βαρέθηκα να σας υπολογίζω.
Ζωή θέλω! Έχετε να μου δώσετε;
Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο ούτε θα προσποιηθώ ότι με ενδιαφέρει η ιστορία του καθενός σας για να κερδίσω την εύνοια σας.

Βαρέθηκα!
Ζωή σου λέω θέλω, έχεις;

pitsirikidotnet.gr

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

Εμείς οι Έλληνες...

«Οι Έλληνες ήσαν άσωτοι στην πενία τους, θρυμματικοί στην εμμονής τους, και χαρούμενα μελαγχολικοί.
Τους βρίσκουμε να προτιμούν τη φιλόκαλη σπατάλη του σήμερα από την εξοικονόμηση του υστερόβουλου αύριο…
Ένα συμπόσιο πλούσιο σε λόγους σε πιοτά και σε αυλητρίδες οι Έλληνες δεν το αντάλλαζαν ούτε με εννιά μήνες περισσότερους στη ζωή τους».
Δημήτρης Λιαντίνης



ΤΟ ΠΑΥΣΙΛΥΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ Η ΖΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ!

Της Ελένης Α. Παπαδοπούλου


Δεν μπόρεσε να κρύψει το καρφί της ζήλειας η κα. Μέρκελ.
Όσα μας έφαγε η βαριά βιομηχανία της, όσα μας χρωστάει απ’ τις ναζιστικές θηριωδίες, όσα πληρώνουμε σε τόκους και προϊόντα, δεν της φτάνουν…
Οι διακοπές των Ελλήνων την έσφιξαν…
Μετέωρη, ανάμεσα στο ισχυρό της δίκιο και της αυτοκριτικής την πίκρα, σκέφτηκα να αποκριθώ κάπως έτσι:
Eμείς οι Έλληνες, κα Μέρκελ, τις «διακοπές» τις μάθαμε από τις σκυθρωπές, βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης και της Δύσης.
Πριν συναγελαστούμε με τους μελαγχολικούς λαούς ανήλιαγων χωρών, μήτε τι είναι «διακοπές» γνωρίζαμε, μήτε διακοποδάνεια…
Δεν μαζεύαμε 11 μήνες ψυχαναγκασμούς για αν τους αδειάσουμε τον δωδέκατο μεθώντας και ξερνώντας στη Μεσόγειο.
Εμείς οι Έλληνες, πριν σας γνωρίσουμε, δουλεύαμε σκληρά τη μέρα μας για να χαρούμε ένα ποτήρι κρασί με 5 φίλους στο φως του φεγγαριού.
Πριν ανταμώσουμε τους ρυπογόνους «παραδείσους» σας, είχαμε δίκαιο ζύγι για τη γιορτή και τη σχόλη μας.
Ολοχρονίς ξορκίζαμε με ανάπαυλες μικρές τον κάματο και της ζωής τα πρέπει.
Τον χειμωνιάτικο μόχθο τον αδειάζαμε στα διονυσιακά μας ξεφαντώματα.
Της άνοιξης τα ασπρίσματα, τα ξεσηκώματα, τον κόπο, τα ισοφαρίζαμε με τα μαγιάτικα στεφάνια στους αγρούς μας και τα σουβλιστά στις αυλές μας.
Του Θεριστή και του Αλωνάρη τον καυτό ιδρώτα τον σκουπίζαμε στα πανηγύρια του χωριού με τα πλατάνια.
Του τρύγου, της ελιάς, της βαρυχειμωνιάς τον κάματο, παντρεύαμε με χορούς κυκλωτικούς, τραγούδια και πειράγματα, με τσίπουρο και εκλεκτά εδέσματα της γόνιμης γης μας, της νόστιμης θάλασσας…
Εμείς οι Έλληνες, Κυρία Μέρκελ, δεν κολυμπούσαμε σε πισίνες µε κάγκελα, τσιμέντα και χλώρια ... Κολύμπι μάθαμε σε κρούσταλλα νερά καταγάλανα ...
Δυο βήματα απ' το κατώφλι του φτωχικού µας ...
Με το δελφίνι και τον Μαυροπετρίτη να ταξιδεύουν στη θωριά µας...
Στη μικρή, θεόπνευστη χώρα µας, Κα Μέρκελ, το καλοκαίρι µας ήταν πάντα µια μεγάλη φιλόξενη αγκαλιά, παυσίλυπο για τους συµπολίτες σας...
Εμείς οι Έλληνες, Κυρία Μέρκελ, τον καιρό εκείνο της τίµιας προκοπής, του μικρού νοικοκυριού και της δωρικής αρχοντιάς, µια χούφτα τσακιστές ελιές δεν τις αλλάζαμε για δυο νταλίκες απ' τα τοξικά σας λουκάνικα.
Όλα αυτά, όμως, τότε ... πριν σας γνωρίσουµε...
Τότε που n δραχμή έπιανε τόπο και έβρισκε κουμπαρά...
Καλά κάνετε και µας μαστιγώνετε για την όποια χαρά µας απόμεινε...
Γιατί το πέτρινο σπιτάκι στην πλαγιά που ατενίζει το πέλαγος, τον ελαιώνα µε τις ξερολιθιές, τον παλιό νερόμυλο µε το περιβολάκι ... σας τα πουλήσαμε για ένα φτηνό εισιτήριο προς τον βάρβαρο κόσμο σας.

Δημοσιεύτηκε 13th November 2016 από τον χρήστη Pablo del Amo

pablodelamopalimpsisto.blogspot.gr

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

Ανεμογεννήτριες και δασικές πυρκαγιές...


Ο παραπάνω χάρτης καταγράφει τις δασικές πυρκαγιές στην χώρα μας την τελευταία 6ετία. Προέρχεται απο τα στοιχεία που καταγράφει συνεχώς η NASA μέσω των δορυφόρων της, και αρχειοθετεί μέσω του συστήματος Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS).

Ο επόμενος χάρτης προέρχεται από την ΡΑΕ, και καταγράφει την αδειοδότηση αιολικών πάρκων στην Ελλάδα.


Η σύγκριση των δύο χαρτών προκαλεί ...έκπληξη σε κάποιον αδαή.
Και δεν αποτελεί αιτιολόγηση το ότι οι περιοχές που χωροθετούνται τα αιολικά πάρκα είναι περιοχές με ανέμους και άρα πιο επιρρεπείς σε πυρκαγιές, καθώς αν δούμε τα στοιχεία πριν την δεκαετία του 1990 οι περιοχές αυτές δεν εμφάνιζαν αυξημένη επίπτωση σε δασικές πυρκαγιές.
Σαφώς και βέβαια από μόνη της η σύγκριση χαρτών δεν αρκεί για να εξαχθούν συμπεράσματα. Χρειάζεται να γίνει μια στατιστική ανάλυση των δεδομένων για να υπάρξει βεβαιότητα.
Αλλά ορισμένα συμπεράσματα πρέπει να θεωρηθούν τουλάχιστον δεδομένα.
Εμείς δεν θα δεχθούμε τις καταγγελίες που θέλουν τις δασικές πυρκαγιές σε Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας (ΠΑΠ) και σε Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας (ΠΑΚ) ως σκόπιμες ενέργειες εμπρησμού.
Αυτό είναι θέμα διερεύνησης από πλευράς των αρμόδιων αρχών.
Τα συμπεράσματα όμως που σίγουρα μπορούν να εξαχθούν είναι ότι:
1) Όπου υπάρχει αυξημένη ανθρώπινη δραστηριότητα, αυξάνει και ο κίνδυνος πυρκαγιών. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η περιοχή της Ορεινής Ναυπακτίας. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι πυρκαγιές στην περιοχή ήταν σπάνιες, και οφείλονταν κατά κύριο λόγο σε φυσικά φαινόμενα- για αυτό και συνήθως ήταν μικρής έκτασης. Με την έναρξη των έργων εκτροπής του Εύηνου Ποταμού, οι πυρκαγιές εμφάνισαν μεγάλη αύξηση και έγιναν πολύ πιο καταστρεπτικές. Το ίδιο ακριβώς σενάριο επαναλαμβάνεται και τώρα με αφορμή την μετατροπή της Ναυπακτίας σε απέραντο πάρκο ανεμογεννητριών.
2) Οι ανεμογεννήτριες από μόνες τους είναι αιτία πρόκλησης πυρκαγιών. Τα αιολικά πάρκα λειτουργούν ως εν δυνάμει εμπρηστές και το ίδιο ισχύει και για το δίκτυο μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας.



3) Η χωροθέτηση αιολικών πάρκων σε παρθένα βουνά, αποτελεί στην πράξη απειλητική και ανατρεπτική παρέμβαση στην τοπική οικολογική ισορροπία.
4) Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για αδειοδότηση αιολικών πάρκων σε αναδασωτέες περιοχές, ανοίγει στη κυριολεξία τους "ασκούς του Αιόλου" όχι για να γυρίζουν οι Ανεμογεννήτριες αλλά για να προκληθεί μια ανυπολόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή στην Χώρα μας.


Δυστυχώς δεν περιμένουμε από την επίσημη Ελληνική Πολιτεία να δράσει για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Η ευθύνη πέφτει πλέον στα χέρια των πολιτών.
Εμείς έχουμε την ευθύνη για την Περιβαλλοντική αλλά και Οικονομική Καταστροφή που φέρνουν τα Αιολικά Πάρκα στην Χώρα μας. Εμείς πρέπει και άμεσα να αντιδράσουμε για να εμποδίσουμε το επαπειλούμενο Ολοκαύτωμα, στο οποίο με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούν οι Μεγαλοεργολάβοι της Μαύρης Ανάπτυξης και οι Πολιτικοί της Πράσινης Απάτης.

Aναδημοσίευση από το ιστολόγιο ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 1/8/12

vounakaieleftheria.blogspot.gr

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

Η Μάνη μάνα καίγεται.

Πενήντα και πλέον έτη, παρακολουθώ τα δρώμενα στον χώρο της Μάνης…
Από το 2006 και εντεύθεν, δεν θυμάμαι να υπήρξε καλοκαίρι που να μην κατακαίγεται η Μάνη.
Παράλληλα υπάρχει μια τουριστική αναβάθμιση του τόπου με επενδύσεις.
Ένα σημαντικό ποσοστό, της Γής, των κατοικιών, αλλά και ολόκληρων οικισμών έχει πουληθεί, και εξακολουθεί να πωλείται.
Αυτοί που δεν είχαν σε χρήση και υπόληψη το χρήμα, μετατρέπονται σταδιακά σε «φραγκοφονιάδες».
Ξεμανιατεύουμε ………και δεν το πήραμε είδηση.
Σπάνιας εμβέλειας μνημεία, και αρχαιολογικοί χώροι καταστρέφονται.
Ξεχνάμε την ιστορία μας και το μεγαλείο της φυλής.
Σχεδιάζονται προγράμματα παραγωγής ενέργειας (ανεμογεννήτριες φωτοβολταικά), προϋπολογισμού δισεκατομμυρίων.
Μας κλέβουν τον Απόλλωνα, και τον Αίολο.
Σβήσαμε από το κύτταρο μας ότι γεννηθήκαμε από τις καυτές και λαμπερές πέτρες, που ο ελεύθερος αέρας φρόντιζε να είναι και ανεμοδαρμένες.
Τελευταία ανέκυψε και το θέμα με τους δασικούς χάρτες……
Άκρον άωτον αλλά οι φυσικές καταστροφές δηλώνουν περίτρανα πώς ακόμη και να υπήρχαν δασικές εκτάσεις τώρα πλέον δεν υπάρχουν.
Μας αλλοτριώνουν σταδιακά, τον αρχέγονο Γαιήοχο.
Δεν παραξενεύομαι που καίγονται τα πάντα…. συνεχώς και αδιαλείπτως.
Είναι σχεδιασμένες ενέργειες και όχι άτυχες στιγμές….
Τα παλιότερα χρόνια ζήσαμε και άτυχες στιγμές και κατανοούμε σαφώς τις διαφορές.
Επιβουλευτές της Μάνης, υπάρχει ακόμη κρίση, και ορθολογιστική σκέψη, υπάρχουν γνήσιοι απόγονοι των Λακεδαιμονίων, όχι «κλωνοποιημένα» ανθρωπάκια που προσπαθείτε να κατασκευάσετε, με προπαγάνδα, και εξαγορά .
Ωραίος θα είναι ο Απόλλωνας καυτερός, ο Αίολος ανατρεπτικός…..
και ο Γαιήοχος κοσμοσείστης, με ορδές πλαισιωμένοι αρχαίων φωτεινών ψυχών!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
3/7/2017=20=2

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Τα 11 χαρακτηριστικά των ανώτερων ψυχών.



Ποιες είναι οι ανώτερες ψυχές;


Είναι οι ψυχές που ανήκουν σε ανθρώπους φωτισμένους οι οποίοι έχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό και λόγο ύπαρξης σε αυτή τη ζωή.
Αυτές οι ψυχές των ανθρώπων είναι γνωστές και ως αρχαίες ψυχές καθώς κύρια χαρακτηριστικά είναι η συμπυκνωμένη πνευματική γνώση, η ισορροπία η σταθερότητα και η σοφία τους.

Πως εντοπίζεις τις ανώτερες ψυχές;

Οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις ψυχές ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους καθώς έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που είναι δύσκολο να μη τα διακρίνεις.
Τα 11 πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά είναι αυτά που ακολουθούν:

1. Έχουν βλέμμα που μαγνητίζει και διαπερνάει.
Το βλέμμα τους σε διαπερνάει και είναι λες και κοιτάνε μέσα στη ψυχή σου. Με σταθερή ματιά μπορούν να καταλάβουν τη συμβαίνει έξω αλλά και μέσα σε σένα!
2. Το άγγιγμα τους είναι απαλό και ευγενικό.
Η αφή τους μπορεί να σε χαλαρώσει να σε ηρεμήσει ακόμα και να σε θεραπεύσει ψυχικά..
3. Η φωνή τους είναι ευγενική, ήρεμη και καταπραϋντική.
Δεν είναι φωνακλάδες! Αντίθετα η φωνή τους εκπέμπει την ηρεμία αλλά και μία αίσθηση σιγουριάς και αλήθειας σε ότι λένε! Η σοφία διαγράφεται σε κάθε νότα που παράγει η χροιά της φωνής τους..
4. Η αύρα τους είναι βαθιά και ακίνητη.
Παρόλο που είναι ήρεμα άτομα και δε μιλούν πολύ η παρουσία τους και μόνο είναι ζωηρή και λέει πολλά. Το καταλαβαίνεις από την αίσθηση ηρεμίας και θετικότητας που επικρατεί όταν βρίσκεσαι γύρω τους.
5. Είναι ειλικρινείς σε όλες τους τις πράξεις.
Είναι έμπιστα άτομα που λειτουργούν με βάση την ειλικρίνεια και την υπευθυνότητα. Δεν θα περίμενες από ένα τέτοιο άτομο να μη πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του και για αυτό το λόγο πάντα προσέχει τα λόγια του.
6. Πιστεύουν στην ενότητα και στην σύνδεση όλων των πραγμάτων.
Για αυτούς όλοι πηγάζουμε από μία αιώνια συνείδηση και πηγή άπειρης ευφυίας. Για αυτό το λόγο όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μεταξύ μας, άνθρωποι, ζώα , φυτά και η φύση ολόκληρη.
7. Δεν είναι υλιστικά άτομα.
Όχι οι εξελιγμένες ψυχές δεν είναι θύματα του καταναλωτισμού και δε θέλουν πολυτέλειες στη ζωή τους ώστε να νιώσουν σημαντικοί και ευτυχισμένοι. Αντίθετα αντλούν την ενέργεια και τη χαρά από τις μικρές απολαύσεις τις ζωής οι οποίες κατέχουν την ουσία και το νόημα της ύπαρξης!
8. Μοιάζουν νεώτεροι.
Η ηλικία δεν τους βαραίνει..Το πρόσωπό τους είναι καθαρό με λίγες ρυτίδες όσο χρόνια και να περάσουν! Μοιάζουν νέοι στην όψη καθώς η ψυχή τους είναι τόσο καθαρή.
9. Τιμούν τις ώρες που μένουν μόνοι τους.
Τους αρέσει η μοναξιά και δεν παραπονούνται όταν μένουν μόνοι. Απεναντίας σε τέτοιες ώρες χαλαρώνουν, αναπληρώνουν ενέργεια και συλλέγουν πνευματικές και ψυχικές τάσεις ενέργειας ώστε να συνεχίσουν το έργο της ζωής τους.
10. Αγαπούν τη φύση και τα ζώα.
Η αγάπη τους για τη φύση και τα ζώα δε κρύβεται! Το καλύτερο τους είναι μια εκδρομή στη φύση, σε ένα δάσος, σε ένα καταρράκτη κ.α Έχουν οικειότητα με τα ζώα αλλά και τα ίδια τα ζώα φανερώνουν μία ενστικτώδη αγάπη προς αυτούς.
11. Έχουν για πυξίδα την αγάπη
Σε ότι και αν κάνουν έχουν για οδηγό την αγάπη. Η αγάπη είναι αυτή που φιλτράρει και καθαρίζει το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπουν τον κόσμο και μέσα από αυτή προσαρμόζεται η συμπεριφορά, τα λόγια και οι πράξεις τους.

Αν λοιπόν έχεις και εσύ κάποια από τα παραπάνω 11 χαρακτηριστικά τότε σίγουρα είσαι μία εξελιγμένη ψυχή.
Χρησιμοποίησε αυτό το χάρισμα για το καλό.

Πηγή: mymind.gr
awakengr.com
Image: iStock.com/brickrena

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Ο ρόλος του πατέρα στην Ελλάδα της κρίσης

Γιορτή του πατέρα σήμερα…
Μια ημέρα όπου τα παιδιά έχουν μια αφορμή να πουν «σ’αγαπώ» σε έναν από τους ανθρώπους πους τους αγαπούν δυνατά πέρα από οποιοδήποτε άλλο. Μητέρα και πατέρας προσφέρουν τόση αγάπη που κανείς δεν μπορεί, δεν είναι σε θέση να την μετρήσει.
Όμως στην Ελλάδα του 2017 οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια αρχίζουν και ξεθωριάζουν.
Η κρίση προκαλεί δύο ακραίες καταστάσεις στα ελληνικά νοικοκυριά.
Ο ένας πόλος είναι ότι ο μπαμπάς θα πρέπει να εργάζεται πολλές ώρες και να λείπει από το σπίτι, κάνοντας ακόμη και δύο δουλειές αταίριαστες ( θα μπορεί το πρωί να είναι στο γραφείο και το βράδυ να κάνει ντελίβερι…)
και ο άλλος πόλος είναι να είναι άνεργος να μαραζώνει και να κλείνεται στον εαυτό του γιατί δεν μπορεί λόγω της ανεργίας να προσφέρει στην οικογένεια του.
Η Ευρώπη Ευθυμιάδου, εθελόντρια ψυχολόγος στη Γραμμή 11525 και το Συμβουλευτικό Κέντρο για γονείς, παιδιά και εφήβους του Μαζί για το Παιδί, αναλύει και επισημαίνει τον ρόλο του πατέρα στην συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.

Διαβάστε το άρθρο της για το πόσο καθοριστική μπορεί να είναι η απουσία του πατέρα από τη καθημερινότητα του παιδιού του…

Ο ρόλος του πατέρα στην συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού
Για πολλά χρόνια οι ειδικοί αγνοούσαν το ρόλο του πατέρα στην οικογένεια και στην ανάπτυξη του παιδιού θεωρώντας ότι η επίδρασή του έχει μικρότερη σημασία από εκείνη της μητέρας.
Πλέον, πληθώρα επιστημονικών ερευνών συνηγορεί στο ότι ο πατέρας, μέσω της αλληλεπίδρασής του με το παιδί και μέσω της εμπλοκής του στη ζωή του, διαδραματίζει ένα μοναδικό και κρίσιμο ρόλο στην ψυχική υγεία και στην προσωπικότητα του παιδιού σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του.
Ο ρόλος του κάθε γονέα είναι διαφορετικός και απαραίτητος για την ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού, για αυτό η ενεργή παρουσία και των δύο γονέων στη ζωή του παιδιού είναι εξαιρετικά σημαντική.
Η εμπλοκή του πατέρα ξεκινά ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης της γυναίκας.
Πολυάριθμες έρευνες έχουν δείξει ότι η συναισθηματική υποστήριξη του πατέρα στη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τους πρώτους μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού, παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση θετικών σχέσεων μεταξύ του ζευγαριού και κατ’ επέκταση μεταξύ γονέων και παιδιού.
Επίσης, παιδιά των οποίων οι πατέρες συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή τους από τη βρεφική ηλικία, είναι πιο πιθανό να είναι συναισθηματικά ασφαλή και να νιώθουν περισσότερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση στο να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους και, καθώς μεγαλώνουν, να έχουν καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις.
Στη σχολική ηλικία η πατρική εμπλοκή είναι κρίσιμος παράγοντας που θα καθορίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού στον εαυτό του και την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις.
Έχει βρεθεί ότι τα παιδιά που έχουν στενή σχέση με τον πατέρα τους τείνουν να διαμορφώνουν καλύτερες σχέσεις με τους άλλους, να συμπεριφέρονται λιγότερο επιθετικά και να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια τόσο στις σχέσεις που θα διαμορφώσουν στην παιδική ηλικία όσο και στην ενήλικη ζωή τους.
Στην εφηβεία, ο πατέρας μπορεί επίσης να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο σε δυσκολίες που ενδεχομένως προκύπτουν ανάμεσα στον έφηβο και τη μητέρα.
Επίσης, μπορεί να διευκολύνει στα προβλήματα συμπεριφοράς του έφηβου παιδιού του.
Ιδιαίτερα για τα έφηβα αγόρια, ο πατέρας λειτουργεί ως ισχυρό πρότυπο και έχει άμεση επιρροή στη συμπεριφορά, στην προσωπικότητα, στις επιλογές και στις συνήθειές τους.
Ο πατέρας λοιπόν, είναι σημαντικό να εδραιώσει μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί του εστιάζοντας στα ακόλουθα:
-Να κατανοεί τα συναισθήματα του παιδιού του και να προσπαθεί να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων του. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το να προτρέψει το παιδί να ονομάσει αυτό που αισθάνεται και αν αυτό δυσκολεύεται να το διευκολύνει με ερωτήσεις.
-Να δείχνει σεβασμό στα συναισθήματα του παιδιού του, να ακούει όχι μόνο τα λόγια αλλά και τα συναισθήματα του παιδιού του. Όταν αναγνωρίζονται και γίνονται αποδεκτά όλα τα συναισθήματα και δεν αποκρύβονται ή αγνοούνται, το παιδί και ο πατέρας έρχονται πιο κοντά.
-Να μοιράζεται τα δικά του συναισθήματα με το παιδί.
-Να παίζει με το παιδί. Το παιχνίδι γίνεται ακόμη πιο σημαντικό όταν συμμετέχουν οι γονείς σε αυτό και ιδιαίτερα οι πατέρες, αν και εφόσον αυτό γίνεται σε χαλαρό και όχι σε αυστηρό κατευθυντικό ή ανταγωνιστικό κλίμα, ώστε να προωθείται ο σεβασμός και η άσκηση της συναισθηματικής αγωγής.

Όταν οι μπαμπάδες παίζουν με τα παιδιά, δεν τα διασκεδάζουν μόνο, αλλά συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους, προσφέροντάς τους ένα ασφαλές περιβάλλον γεμάτο προκλήσεις που τα βοηθά να μάθουν πώς να αλληλεπιδρούν με τους άλλους.
-Να επιδιώκει συχνή και καλή επικοινωνία με το παιδί και να είναι ενήμερος για όσα συμβαίνουν και ενδιαφέρουν το παιδί, π.χ. να γνωρίζει τους ανθρώπους που έχουν συχνή επαφή με το παιδί και τα περιβάλλοντα στα οποία βρίσκεται (φίλοι, δάσκαλοι, γιατροί, αθλητικοί χώροι).

pinakio.blogspot.gr